Hoe het begon
"Lukas vindt je leuk," zei ze getergd.
We stonden in een rustig hoekje op het feest. Marjet had me gevraagd even mee te komen omdat ze me iets wilde vertellen.
"Hij vraagt me de oren van het hoofd over jou."
Ik had deze jongen twee weken geleden ontmoet toen ik even bij haar langs kwam: slungelig en bleek, met een intense blik. Ik had gezien dat hij mij leuk vond. Al maanden hoorde ik van Marjet niet veel meer dan verhalen over deze Lukas, ook al had ze sinds onze middelbare schooltijd een vriend bij wie ze waarschijnlijk haar hele leven zou blijven, of misschien wel juist daarom.
Ze zweeg. Ik keek haar aan.
"Ik vind hém ook leuk," zei ik.
Ze schrok. "Maar jullie passen helemaal niet bij elkaar! Jij die horoscopen trekt, aan yoga doet en intuïtief schilderen. Weet je wel dat hij met de bijbel naast zijn bed slaapt?!" Vertwijfeld keek ze me aan. Daarna, zacht en met haar ogen naar de grond gericht: "Hij heeft je telefoonnummer gevraagd."